Τετάρτη

ΦΑΣΜΑ, ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ, 1985




Από φόβο δεν είναι που μιλάμε;
Μη και καταλάβουν πως πεθάναμε

Μη και μας θάψουν βιαστικά
και δεν προφτάσουν να δουν
στα μάτια μας θρυματίσματα
από θαύματα που αξιωθήκαμε

προτού κρύψουμε την κεραία

Μετά χαθήκαμε ασυντόνιστοι
ανάμεσα σε αντίγραφα πλήθη
μη μας γνωρίσουν τα βήματα
και στρέψουν τα φαντάσματα
αμείλικτα καταπάνω με ΙΔΟΥ

Τώρα πονώ κάθε που γενώ λέξεις
Τώρα πονώ κάθε που γενώ εικόνα


ΦΑΣΜΑ

ΓΡΑΦΗ ΠΡΩΤΗ
Χάνεται Χάνεται
Λιγοθυμιά χεριών
και δύσκολη ανάσα




Ήταν παρθένο το φανέρωμα
Τιμή μου λέω τώρα ουρανέ
που αξιώθηκα να πληρωθεί
το γήινο τίμημα σε θυσία

Γιατί περπάτησα τα γήινα
τ αμύητα μάτια μου αμνό
σε ό,τι το είπαν Ενόραση
Παραμύθι ή άλλο Παράδεισο

Η ομορφιά πονάει φώναζαν
Ίσως όμως εγώ να το είπα
και η ηχώ

Πώς να το ξέρω;


Κατοπτρική αξιολόγηση της μύησης Της μύησης από είδωλα πρωταρχικά
Πρωταρχικά συνδεδεμένα με ονόματα Με ονόματα προσωρινής ταυτότητας
Ταυτότητας ταυτόσημης της δράσης Της δράσης του ενεργώ όταν πάσχω
Όταν πάσχω και ενεργώ στο Σύμπαν

Στο Σύμπαν που ανήκω όταν ΕΙΜΑΙ
ΕΙΜΑΙ και ΕΧΩ σα ρήμα βοηθητικό



Βοηθητικό κύκλο αστερέωτο με πολλαπλά δεσμά παράγωγα εμφανίζει το διπλό πένθος
της σταγόνας στο κάτοπτρο Στο κάτοπτρο θόλος και το πτώμα σεμνό ερμητικά κλεισμένο
και πάντοτε κάθετο επιμένει πως
ΕΙΝΑΙ ένα κλειδί ατομικό
σε φθαρτές παλάμες

Οι παλάμες αποκρύβουν αναμνήσεις Αναμνήσεις αποκάλυψης του κώδικα
του κώδικα ανθρώπινης αποκάλυψηςΑποκάλυψης πειθαρχίας κι οίστρου
Κι οίστρου δαιμονικού προγονικού Προγονικού αιχμάλωτου στη σύλληψη
Στη σύλληψη και πορεία της τόλμης
Της τόλμης του ΠΑΝΤΟΥ
Γιατί ΤΩΡΑ

ΤΩΡΑ

χαραγμένα ΤΩΡΑ
χυμώνουν τη δόνηση
και τινάγματα καυτά ανυψώνουν στρόβιλοι το αστρικό μου σώμα
σε πρωτόγνωρα τοπία πύρινα αποκλειστικά


Παραλλαγμένη η παραίσθηση του φωτοστέφανου στο ΕΝΑ
Και ω ονειρική πυροβασία και ω πανηγύρι λυτρωτικό πελώρια πόρτα υπερκόσμια
ΔΕΟΣ της διαδρομής ω ΦΩΣ

και ω αγνοημένη καταγωγή
Εγγραφή μελωδίας Άπειρου μ ανάλαφρη αρματωσιά Γης




Γης πρώτη αίσθηση το απέραντο μ ομφάλιο λώρο άκοπο το θαύμα και των ματιών
ο πρώτος λόγος σπασμός της σπίθας της πρώτης
Κόβω τη μάζα μου με το ξυράφι κι η έκσταση διαλύει την πυρά του πιεσμένου ΕΙΜΑΙ
με ΑΠΕΙΡΟ
Βοηθητικοί κύκλοι αστερέωτοι μετεωρίζουν σταγόνες το ΑΙΜΑ

Το αίμα ανάβλυζε τελειότητα Τελειότητα της ύστατης ώρας Ώρας να διασπαστεί ο κλοιός
Ο κλοιός των σημείων στίξης Στίξης που πάγωσε σε τελεία

Τελεία μιας τρύπας στο λώρο
Στο λώρο που έχει προέκταση Προέκταση νεαρό ερωτηματικό
Ερωτηματικό απολιθωμένο στα οράματα Στα οράματα των μοναχών σημαδεμένων
Σημαδεμένων
επί τον χρόνο των πεδιάδων μιας φύσης
επί τον χρόνο των παλλόμενων φεγγαριών
επί τον χρόνο της δικασμένης ομορφιάς
σε λάμψη τιμωρία αιώνια

Και τα βουνά
οξύτητα πατέρα κυριαρχική
Και η θάλασσα
αποτύπωμα μητέρας αρχικής
Κι ο ουρανός
μ όλο το φως καταματωμένο
Σαν άνθρωποι εξάντλησαν τη στιγμή δώρο
Και τότε να
Να εκεί εδώ
Εδώ κι εκεί
Εκεί παντού
Παντού πάνω


Πρόβαλε φασματικά το απόλυτο Το ατεμάχιστο τώρα σύμπλεγμα
Το διπλότυπο μεθύσι ανάσταση Στη στιγμή διπλής μετάγγισης
που έριξε στη σκιά της άφωτα Τα λίγο πριν φαινόμενα ορατά

Ορατά τα όρια και βατά Βατά από αιφνίδιο άλμα
Άλμα δυνάμει υπέρβασης Υπέρβασης Μάχης Κρίσης
Κρίσης θεμελιακής και σπαραγμένης Σπαραγμένης όπως πνεύματα φωτεινά
Φωτεινά ολοζώντανα και κατάπληκτα

Κατάπληκτα τα βλέμματα τα φιλημένα Τα φιλημένα στο κούμπωμα αστραπής
Αστραπής θαύματα μας παραφυλάγουν Τα μάτια ανοίγουν την πρώτη γραφή

.//.

ΦΑΣΜΑ

ΓΡΑΦΗ ΔΕΥΤΕΡΗ

Ράχη από αδιάβαστη
Παγκόσμια ιστορία
Το χαμηλό χαμόγελο


Σκέψη απλή
η δεδομένη ύπαρξη εξαντλημένη από επιστροφή σε αρχαία τοπία
μ ένα νύχι στο σύννεφο μυστικό ποτέ το ίδιο απεριόριστο νύχι
ποτέ το ένα απαραίτητα σύννεφο πλέγματα διαδοχής εκπληρωμένα

άσπρο μεσημέρι ψυχής οριστικό και ζωηρό ξενύχτι ανερμήνευτο

Σκέψη ηλεκτρική
η συνεχής τάση στον ουρανίσκο ένταση υψηλή και έκδηλη σπίθα
ροή και τάση επαγγελίας πρώτη

Παρόμοιοι θρύλοι προμαντεύουν

Μυημένος ή όχι
υποβάλλεσαι στον εφιάλτη της ομορφιάς μέσα στη μοναδικότητα του ΝΑΙ χτύπου
ενσαρκωμένου στο γήινο κύκλο γραμμικά

Γραμμικά χωροχρονικά τα δεσμά Τα δεσμά της φυσικής αγωνίας
Αγωνίας συνδυασμών συλλογικών Συλλογικών δρόμων φορτισμένων
Φορτισμένων με νέα αντίγραφα Αντίγραφα ενταγμένα σε δεσμά
Σε δεσμά συνείδησης αρμονίας Αρμονίας κρυστάλλινη διαύγεια
και μαρτυρία βιωμένη η τόλμη της δραπέτευσης από τη φθορά

Τη φθορά αναπαράγουν Φύλακες

Φύλακες αόρατοι διακινδυνεύουν την αφύπνιση σε άξονες ορατούς
για διαχωρισμούς των στοιχείων από δοσμένες μυστικά προσταγές

Ενώ ο Ροβινσώνας ανεβαίνει ανεξέλεγκτα την τελική ανάφλεξη
ασκητικός κι αυθεντικός διατηρώντας απόκρυφη τη μαγική αναστροφή της στέγασης
και απόκρυφο το όραμα


Το όραμα Ροθινσώνα ανάσα Ανάσα κοσμική απαραίτητη Απαραίτητη αίσθηση αιώνα
Αιώνα υποβλητικής κύησης Κύησης για την πληρότητα Πληρότητα του διπλότυπου
Διπλότυπου που ξημερώνει
Ξημερώνει παλλόμενη ουσία Ουσία διαχρονική διαρκής Διαρκής παλμική μετάδοση
Μετάδοση της πορείας ΕΝΑ Ένα σκεπτικό σ αντίγραφα

Τα αντίγραφα επαληθεύουν με δοκιμές το αποτέλεσμα

.//.

ΤΕΛΕΤΗ

ΓΡΑΦΗ ΠΡΩΤΗ

Και τώρα κατάκοποι ξέρουμε πως δεν θα συναντήσουμε ποτέ τους δρόμους που αφήσαμε πίσω μας

Χρόνος αρσενικός και Μοίρα άχρονη Μαζί στη σεμνή τελετή της Μονάδας
Περιπλανώμενοι αναδεικνύουν σωστή την όραση να αντέχει
γιατί εχθροί τα οράματα χτυπούν τους μυημένους κατάστηθα
καθώς το άχρονο σκοτάδι μετεωρίζει τα ορατά σημεία τάματα
κατά ουρανούς

κατά παλιά φεγγάρια
δαγκωμένα στον αυχένα από κραυγές κατά θάμνων στεναγμών ψιθυρίσματα
Δρόμων που το καβούκι της χελώνας ξεχωρίζει δικέφαλο
να λογαριάζουν τα ασημένια δάχτυλα και ν απορούν


Σκηνικό από άσπρη χιονισμένη γη παγωμένη και ουρανό μαύρο με φωτισμένους μάρτυρες
γυμνούς αναβαθμισμένους
κατά πως απαιτείται
για μεταμορφώσεις αθανασίας απροσδόκητης της ώρας που ο λευκός ιερός χώρος σμίγει
το άσπρο γύρω του
υψώνοντας τελετουργικά τα χέρια όσο πιο ψηλά η καθαρή πια όραση
τρυπάει τον μαύρο φραγμό
όχι για τη νίκη
τους απειράριθμους ήλιους τ άλλα φεγγάρια μόνο για την γνώση της πρώτης αναγέννησης

Άνεμος έπαιξε τα κλαδιά των πέρα δέντρων μελωδικά

Ακούγεται δυναμώνοντας ο ρόγχος της Γης και αχνά παραλλαγές από καλέσματα

Ο από πάντοτε και παντού φάσμα Ερχόμενος σαγηνεύει τη Μοίρα
σοφία αφής σχηματικής παραμερίζοντας και σπηλιές κραυγών φόβου

Όλος λαμπρός πρωταρχικός κι ακατανίκητος Αδάμ εκλεγμένος από ένστικτο αρχαία πηγή
με μυθικό κελάρυσμα της χαραυγής σε Λόγο

Ο από πάντοτε και παντού Λόγος Ερχόμενος σαγηνεύει τη Μοίρα
παίζοντας με το γυμνό ευάλωτο παρόν έγκλειστο χάδι των χειλιών
σπαρμένο ήχους σειρήνας δέος και γυναίκα απόμακρη να εκπέμπει αίνιγμα πολυάνθρωπο

Ο από πάντοτε και παντού Παρών Ερχόμενος σαγηνεύει τη Μοίρα
να τιναχτεί το Σπέρμα στο Άγνωστο για να έχει ο μύθος έλξης Αρχή

.//.

ΤΕΛΕΤΗ

ΓΡΑΦΗ ΔΕΥΤΕΡΗ

Γνωστό το Άγνωστο ονομάζεται
Ύπαρξη το Αγέννητο ονομάζεται
Λόγος το Ανείπωτο ονομάζεται

Στη σεμνή τελετή της Μονάδας


Αρχή του μύθου κραδασμοί υπόγειοι Ραγίζονται τα σταθερά πριν σημεία
Αλλοιώνονται οι λατρευτικές μορφές από προοπτικών ψευδαισθήσεων αρμό
του πύργου της Βαβέλ και των άλλων

Σφυρίγματα υπόκωφα φιδιών φορτίων ρέποντα σε θρήνο και στους ύμνους
εξατμίζονται
και αριθμοί γραμμάτων χορεύουν ξέφωτου μετασχηματισμούς
στο λευκό που πυρπολεί τις μνήμες

Κίονες ηφαιστειακής απειλής πύλη στο κυκλικό γύρισμα αναμιγνύονται αλλεπάλληλα
δημιουργώντας ζωή αέναα όταν ο άνεμος γιγαντώνει τη σπίθα

Σπίθα από ασημόσκονη των άστρων εδώ κι αλλού
ενισχύει τα επίμονα καλέσματα
μεταμορφώνοντας άκοπα τα σπασμένα κάτοπτρα και μορφών τ αποσπάσματα σε κάτοπτρο μάγων

Μάτια απορημένα άπορα από θείες φωτοχυσίες υπερασπίζονται κρυφά
των γιγάντων τον αφανισμό
οίκτο επισυνάπτοντας θρίαμβο δυναμικό κυριαρχικό και όχι αναγκαιότητα

Αν και η φτέρνα του Αχιλλέα πάλι ηδονίζει τα προσκέφαλα καλούπια
και μαλλιά καταλήγουν σ αλχημικό μεγάλωμα
να σκεπάσουν τα γυμνά ρίγη της οργασμικής δημιουργίας

Δημιουργίας συνεπαρμένα δάχτυλα Δάχτυλα που μετρήθηκαν ερέθισμα
Ερέθισμα από ψιχάλισμα αναμονής Αναμονής βυθισμένης στα βλέμματα
Στα βλέμματα που χαμηλώνουν σεμνά Σεμνά συλλογισμένα στο νωπό χώμα

Χώμα νωπό στα μεθυσμένα βλέμματα Βλέμματα έτοιμα ν ανυψωθούν φωνή
Φωνή απόκοσμη και απόκοσμα ρίζα Ρίζα που στροβιλίζοντας θηλάζει
Θηλάζει τα μυστήρια στο άγγιγμα Άγγιγμα ανεμίζει το πέπλο λευκό

Λευκό όνειρο αίνιγμα στη Μονάδα

Μονάδα βασική για επερχόμενα έθνη ύλη και ουσία κι ύπαρξη προθετική
καθηλωμένη αναλογίζεται φλεγόμενη λυτρωτικές αναμονές
αιτήματα ζωής νέας μέσα από παμπάλαια παραμύθια
μεταλλαγμένων ανθρώπων κατά ομάδες σε στρατεύματα σκεπτόμενου γένους

Συζεύξεις άπειρες ρυθμιστικές πες της κοσμικής στιγμής Διερευνήσεις
και παράταση μάχης
να μοσχοβολάει χειμωνιάτικο βράδυ βαθιάς αγάπης σχεδιασμένο κατάλυμα στη χαραυγή
της αλυσίδας του ιπτάμενου θρύλου

Θρύλου παραληρήματα των αποχρώσεων στο πονεμένο μάτι κεραυνωμένης γης
να τρέμει έκπτωτη η χλωμή διαδρομή
κι ο έρωτας ανυπόμονος να δονείται σε πόζα χειρονομίας βίαιας αρπαγής
στεφανωμένος τρόπαια πολεμικά πάθη κι ένα παράθυρο ανοιχτό για το φως
αντίκρισμα ειρηνοποιό της διάχυσης

λυγισμένο το πόδι μετέωρο άγκιστρο της γενναιόψυχης φήμης αφυδατώνεται
στην ελλειπτικότητα της μελαγχολίας

Κατά πως λέγεται στεγανά περάσματα δεν υπάρχουν κι ο βυθός ταπεινώνει εμπειρογνώμονες
Διατηρείται η τάξη

Η τάξη του βυθού αντίσταση Εισβάλουν εξειδικευμένοι εξερευνητές
είδωλα πανομοιότυπα καιρών
στην ύστερα από ενσωμάτωση γαλήνης υπαρκτή διχοτόμηση

Εισβάλουν αυξανόμενα μπολιάσματα ίδια τμήματα σταθερής διατήρησης
πτυχές αυξανόμενες ομορφιάς στο άσβεστο πυρ και δοκιμές στην αντοχή της ανεμόσκαλας


Εισβάλλουν καταδρομείς με υπολογισμένη ταχύτητα στο χώρο ανάγλυφοι
κι έφεξε βουρκώνοντας γλύκα το συναίσθημα διασπαραγμένο

Εισβάλουν προγραμματιστές για ανανέωση διαλογισμών ιστών από ηθική ανασυγκρότηση και ημερώματα

Λογική αναλαμπή και ανάταση Βέλος κατευθύνεται γητευτής

Γητευτής και μεταπράτης του εφιάλτη σε όνειρο άλλο και το άλλο ίδιο
ίδιο καθρέφτισμα φίλημα

ποτάμι σε αιωνόβια φορά εκτεθειμένο στη διέγερση από την ίδια ροή
παρουσία ίδια περιούσια σε σφαίρα άλλη ίδια πρόσωπο με πρόσωπο φως
φως γυμνώνει τα διάμεσα

μέστωμα το απόδημο βήμα εκλεκτικής συγγένειας κύκλων που ανοίγουν
ανοίγουν στο ρίγος δέος

Γητευτής και μεταπράτης του ονείρου σε αλήθεια άλλη και η άλλη ίδια
ίδια αλυσίδα επαληθεύει ήλιου αλυσίδα τη Μονάδα

.//.


ΜΟΝΑΔΑ Μυστήριο Πατρότητα συν πλην επί ψυχή χρόνος ένστικτο
Ψυχή Χρόνος Ένστικτο συν πλην δια πνεύμα χώρος ΕΝΑ
Πνεύμα Χώρος ΕΝΑ συν πλην επί μυστήριο πατρότητα σύμπαν

Λευκό διπλωμένο έμβρυο το θαύμα Μονόγραμμα φλεγόμενο ελευθερώνει
Και δόξα κυτταρική λυτρωτικό ΕΝΑ Ραμφίζεται από ασημένιο θάμπωμα

Συν ΕΝΑ Συν ΛΕΥΚΟ Πλην ΕΝΑ Πλην ΛΕΥΚΟ Επί ΕΝΑ Επί ΛΕΥΚΟ Δια ΕΝΑ Δια ΛΕΥΚΟ

.//

ΠΟΡΕΙΑ

ΓΡΑΦΗ ΠΡΩΤΗ

Αναστάτωση προσδοκίας λήψης
Απορροφά την ελάχιστη γαλήνη
Που αποκτήθηκε στις εκβολές
της επανάληψης

Χάραξέ με φωνητικό άθροισμα Αδιάβλητο μαχαίρι βυθισμένο Σε σελίδες απόκρημνες μέρες
Με κλασική ελπίδας αντίληψη Ιχνηλάτη ακτήμονα τ ουρανού

Χάραξέ με σύγχρονο μυστήριο Ύδρα οργιαστική και Αστερία Στην κατασκηνωμένη επιβίωση
Χάραξέ με στα μελλούμενα ΝΑΙ Απαραβίαστο μαχαίρι μελέτης Διαίρεσης σύνθετα παιχνίδια

Σε πλέγματα όρθια χορευτικά Λευκά ιπτάμενα σχήματα πνοή Αυλός διερευνά τομές λάβαρα Ηφαίστεια νύχτας αναμέτρηση

.//.

Αναμέτρηση όρασης γιορτής Γιορτής χαμηλού χαμόγελου Χαμόγελου πορείας ίλιγγου
Ίλιγγου μεστής ανεμοζάλης Ανεμοζάλης σκαρί κυρίαρχο Κυρίαρχο πορεύεται ειρήνη
Ειρήνη ακτινοβόλα ουρανού Ουρανού σειρήνα των μύθων

Τιμή και δόξα στα απάτητα
Στα απάτητα μυστικών ναών

Ναών κρυφών αρχαίοι ύμνοι Ύμνοι και ψαλμωδία γαλήνη Γαλήνη δοκιμασία ευρύχωρη
Ευρύχωρη ανάσα ευφροσύνης Ευφροσύνης αστρική ηρεμία

Εσύ οδηγείς κι εγώ μετράω
την ομορφιά

.//.


Την ομορφιά ρωτάω με το στόμα κλειστό κι απαντάς σκεπάζοντας με

Αφαιρώ το πρόσωπο οχύρωμα Αφαιρώ τη φωνή σχοινοβάτη Αφαιρώ τη σάρκα αναλογική
Αφαιρώ τα οστά αξιολόγηση

Και σε βρίσκω παντού Αέρα

Σε ηλιαχτίδα εφημερεύουσα
Σε διανυκτερεύοντα πυρετό

Στην έκλειψη της ύλης σου αντιπαρατάσσω οραματισμούς
Στα περιβόλια σου περπατώ Μεγαλώνοντας παιδιά ψυχής
Συντηρώντας τα κατοικίδια
Αντιπαρατάσσω τ ολοκαύτωμα θυσία στο θυσιαστήριο σου


Κι η ψυχή μου ονειρεύεται

.//.

Ονειρεύεται η ψυχή μου το σημείο Εύφορο στην είσοδο βλέμμα
Την είσοδο βλέμμα πέταγμα
ν ανεβοκατεβάζει λάμψεις Αμίλητα από διαλογισμούς
Σε ώρες μεγάλες και άλλες

Ελευθέρωσε η ψυχή μου στοχασμούς για το ζωογόνο πλησίασμα
Δέους πλησίασμα έντασης στο χώρο του προορισμού Και άναψε ξαφνικά φλόγα
Σε ώρες μεγάλες και άλλες

Κι ο Αέρας τις φωτιές συνδαύλισε σφυρίζοντας όλη τη νύχτα Κι όλη τη νύχτα ο Αέρας
συντήρησε τη φωτιά μεστή και τις σπίθες ταξίδεψε Σε ώρες μεγάλες και άλλες

.//.

Παρουσία ΑΛΦΑ της έκστασης
Παρουσία ΑΛΦΑ της αναγωγής
Παρουσία ΑΛΦΑ της ανάτασης

Λατρευτικά στεγάσματα σπειροειδή εξαντλούν στο γυάλινα θόλο μάτια απαγχονισμένα στην κλαμένη όραση

Σταγόνα ιερή της μύησης αγιάζεις αγιάζεις τον λυγμό πηγής ιέρειας
ιέρειας αστείρευτης θυσιών πάθος

Πάθος λυγισμένο στο άφωνο κύλισμα κύλισμα ζεστό στη ράχη των χεριών
των χεριών που ακυρώνουν τη θλίψη Θλίψη σε πτώχευση διαιρεί το χάδι
το χάδι επίγραμμα συμπυκνωμένη ωδή ωδή διάρκειας όρκων πρώτης αγάπης

Γράφουν ομίχλη τα βουνά ή χιόνισε

.//.

ΠΟΡΕΙΑ

ΓΡΑΦΗ ΔΕΥΤΕΡΗ

Βιαστείτε

Τα σκιάχτρα
θα στήσουμε
στα χωράφια

Τους ψηλούς μοναχικούς σταυρούς ντυμένους αποφόρια
πάνινο κεφάλι και τρύπιο καπέλο με φτερό

.//.

Σε σφαίρα άλλη ίδια κυκλοφορείς κυκλοφορείς και συναλλάσσεσαι
συναλλάσσεσαι και συλλογίζεσαι
συλλογίζεσαι και δημιουργείς
άλλος ίδιος ταυτόσημο στην αλήθεια
την άλλη

Μα όταν αρχίσουν οι βροχές ψιχάλισμα και τα τραγούδια ξεχυθούν ανιστόρηση όταν αρχίσουν οι βροχές
ωραίοι πόλοι ινιγματικοί και αντίθετοι τον παλμό θα κρατήσουν της ξενιτιάς από τη Γη

Τώρα χαιρετισμός νικηφόρου αντίχειρα τρυπάει το σεμνό ιπτάμενο συναίσθημα γονιμοποιό αθωότητας αυθόρμητου ήχου το μελλούμενο καθορίζοντας λαμπύρισμα
άλλο ίδιο κυκλοφορείς
κυκλοφορείς και εκδηλώνεσαι εκδηλώνεσαι και διαιωνίζεις διαιωνίζεις και δικαιώνεσαι
στην αλήθεια την άλλη
άλλης ίδιας

ταυτόσημο

Ταυτόσημο ασύλληπτο θα μικραίνεις
θα μικραίνεις και θα νοσταλγείς θα νοσταλγείς και θα γονατίζεις θα γονατίζεις και θα περιμένεις δόξα σοι και ψαλμωδίες
σαν αρχίσουν οι βροχές

Γιατί θ αρχίσουν οι βροχές και μνήμη Γης Τρυφερότητα θα πνίξει καιρούς ανακάλυψης Όταν αρχίσουν οι βροχές κι αναδυθούν φως τα έγκλειστα σχήματα ελεύθερα ανυπότακτα ν ανιστορήσουν ρίγος σφηνωμένο αναγέννηση

Τώρα συγκεντρωμένη αποστολή συμπαγής ώρα τυλίγεται παντομίμα κυματισμών απόστασης Τώρα ξεφλουδισμένη μεγαλοπρέπεια στάσιμη μαγευτικά δικαιώνει τον απόηχο επιβίωσης Κληρονομιά απεσταλμένη λογικής κατάταξης ασύλληπτοι θα μικραίνεις
θα μικραίνεις και θα αποκρούεις θα αποκρούεις και θα εισέρχεσαι θα εισέρχεσαι και θα δοξολογείς τα επερχόμενα θαυμαστά αυτόφωτα κι ονειροπόλα
.//.

Φάντασμα
Φάντασμα άλλων εποχών άλλων ταυτόσημων σκιά άυλο πρόσωπο μυημένο σε άλλων κόσμων αιώνα
Φάντασμα
Φάντασμα άλλης φωτιάς καθαρμούς καρφίτσωσε στον στείρο καθρέφτη
με τα κόκκινα γράμματα
Φάντασμα
Διάφανη φέτα ουρανού χορταριασμένο πάτημα ανακλητή περιπλάνηση στον χρόνο τον γήινο
Φάντασμα
Ξεδίπλωσε τον χιτώνα ν αναληφθεί η άστερη νύχτα κατοπτρικό φως Φάντασμα

Εγγραφή μνήμης σύσπαση Σύσπαση μορφής εξέλιξη Εξέλιξη σχέσης Κοσμική
Κοσμική τέχνης διάταξη Διάταξη μνήμης εγγραφή Εγγραφή κρίκου αλυσίδα

.//.

Κρίκο κρίκο η αλυσίδα φωτισμένη αναγνωριστική θα αναπαριστά βιώματα αμοιβαία
σε ταλαντευόμενα μαγεμένα πλεούμενα
Απόκρυφες υπάρξεις από φευγαλέες ανταύγειες αποθαυμασμένες αναλογικά

Πολυάριθμες δοξασίες αντίθετες θα εκτονώσουν τη διάχυση δίψας
το παραλήρημα της βασικής εκτόνωσης της γραμμής της οριζόντιας και πάντα
της γραμμής της κάθετης δημιουργικής μορφής διαδοχικής διαφοροποιημένης παμφάγας ρίζας
Διερευνητές θ αποσυνδέουν δενδρίτες και νευράξονες σε πολύπτυχες έλικες

Κι η βουή θα σιγάσει αιχμάλωτη των παρασιτικών

Ατίθαση κραυγή

.//.

Φωνή

Άλλοι θα αναπνέουν Φωνή Κραυγή
Κυριαρχίες κόσμων Φωνή Κραυγή
Κι άκαμπτα λογικά
Θα μετρήσουν αργά
τον βέβαιο ίλιγγο Φωνή Κραυγή
Την σίγουρη πτώση Φωνή Κραυγή

Άλλοι τα κέρδη του
Θα ωφεληθούν μόνο
των άλλων χρωμάτων
Των άλλων οραμάτων Φωνή Κραυγή

Και η αλυσίδα όλη
του θρύλου σε φως
Χαμένη θ αστράψει Φωνή Κραυγή
Σε πτώση διάττοντα
Κραυγής προφητική Φωνή Κραυγή
φωνή

.//.

Η έρημος υποβλητική θα ντυθεί κατάσαρκα το απόλυτο νησί της
Κατάφαση γονυκλινής θ αναπαριστά γιορτή
Υποκλίνομαι απήχηση
Αναβοσβήνουν αχτίδα τρέμουσα τα αληθινά
Καταιγίδα ανταύγεια δυναμώνει την πλάνη

.//.

ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ ΧΡΗΣΜΟ

Γείωσε με
Γείωσε με ουρανέ σε γήινα κάτοπτρα
Εύθραυστο υλοποιημένο αντιτασσόμενο
Χειρονομία συναγερμού σε ώρα νεκρή Αλφαδιασμένη αγρυπνία περιμετρικής πάχνης σε ξάστερο παγωνιάς νύχτωμα

Γείωσε με στα χρίσματα της αυλαίας Στις σκόπιμα επανερχόμενες παύσεις
Στα αυστηρά δοκίμια για οριοθέτηση Σε ξεχασμένες δηλώσεις πεινασμένων Σε συστάδες συνεσταλμένων εκπομπών
Στα υπάκουα βήματα της κατοικίδιας τάξης
Σε προστατευμένη όραση μάζας Σε γης ειδύλλια πολέμων και ειρήνης
.//.

Γείωσε με
Γείωσε με ουρανέ στο μονόλογο φάρο Στο βαθμό παρουσίας που μας δόθηκε Στο βαθμό απουσίας που διανοίχτηκε
Γείωσε με
σε λαμπαδηφόρους εξιλασμούς νύχτας Σε κλουβιά στεγανά παραδοχής κενού Σε προσκλήσεις για νεκρές εξουσίες
Γείωσε με
στις υπερβολές σαρκασμών εκτόνωσης Σε μαρμαρωμένες από μάγισσας ξόρκια στριμωγμένες για προστασία σκέψεις

Στης ασημόσκονης λαμπερό αποτύπωμα η παιδικότητα γοητεύει τα θαυμαστά επερχόμενα
στοχαστικά οικοδομώντας τα πολλαπλά αποτυπώματα της ύπαρξης

.//.


χρησμός

Το άλλο θα αξιωθεί μέσα σε Σιωπή


Free Hit Counters