ΚΥΚΛΟΙ, ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ, 1972

πορεύσου...

πολλή / ώρα / στη /βροχή /του /αέναου /τώρα

χωρίς /καν /μια /ομπρέλα /για /προφύλαξη
χωρίς /ένα /αντίσκηνο /για /τη /νυχτερινή /βάρδια
κι /ακόμα /έτυχε /να /με /φωνάξουν /όταν
το /παιδί /καμάρωσε /ΣΑΝ ΜΕΓΑΛΩΣΩ

πιο /πριν /χτύπησε /με /τα /πόδια /το /πηγάδι
πίσω /απ /τις /κορφές έσπρωξε /την /πέτρα /και /κατρακύλησε /στην /πρώτη /μάχη
της /πρώτης /αυγής /της /πρώτης /μέρας

κι/ακόμα /ξέραμε/πως /δεν /ήταν /όνειρο
κι/ο/αξιωματικός /θα έβγαινε/να /πυροβολήσει /σε /δυο/μέτρα/απόσταση
η/πρώτη /στάση

έτυχε /ν ακούσω /τις /φωνές /μέρα μεσημέρι
και /δεν/μπορώ /να /πω/για /την /αγάπη /αλλά /για /κείνη/τη/συστολή
που/ανάδιναν /τα/μπράτσα/στο /άγγιγμα
τον /έρωτα/για/συντροφιά

πάλι /ίσως /είναι/νωρίς/για /αξιολόγηση
μπορεί /λίγο/αργά /για/βιολετί /αρώματα /και /κρίνα /για /παρθένες /εκτάσεις

μπροστά/πήγαινε/η /μουσική/κι/ο /ρυθμός /των/σπλάχνων /δυνάμωνε

δεν/είναι/που/δεν/μ ι λ ά μ ε
για/τις /μάχες /μ ι λ ά μ ε/όλοι /μαζί
για/την/τεχνική /εξέλιξη /μ ι λ ά μ ε
για /την/τιμή /του/πετρελαίου/μ ι λ ά μ ε
για /ελευθερίες/μ ι λ ά μ ε
για /ποτάμια /θάλασσες /και /βρύσες /του/σπιτιού /μ ι λ ά μ ε

μα /στο/παιδί /που /καμάρωσε /ΣΑΝ ΜΕΓΑΛΩΣΩ/κανείς/δε/μ ί λ η σ ε
έφυγαν /οι /λέξεις /χθες /βράδυ /με /τον/άνεμο/κρυφά /έφυγαν /οι /λέξεις
κρυφά
χωρίς /ν/αφήσουν/σημείωμα /ή /κάτι /τέλος πάντων/
να/δείχνει /που /θα/τις /ξαναβρούμε
ίσως /ωριμάσουμε/στο /μεταξύ


... εν αγάπη

νωρίς/το/πρωί/σχεδίασα/με/τον/πρώτο/ήχο/το/περίγραμμά σου /με /τα/πρώτα/χρώματα/ζωγάφισα/τα/ μάτια σου/κι/ άπλωσα/ τη /σκεπή/ στα /χείλη σου/τη/ σιωπή /της/ πρωινής /έκπληξης /ύστερα /από /το /νυχτερινό/ φόβο /της /απουσίας

και/ μ όλες /τις/ μνήμες /που /ζωντάνεψαν/ τα/ μέλη μου
σε /σκέπασα/προσεκτικά /ακριβό /δεντρί μου
δέντρο /που/φύτρωσες/μονάχο σου /κι /αργοπεθαίνεις /από/δίψα
-λίγο/πιο/κάτω /κυλάει /ο /ποταμός -

με/το/δεύτερο /ήχο /άκουσα /το /παράπονό σου /βαριά /στοιχειωμένο /και /τίμιο
κοφτό /σα /λυγμός /νικημένου
σαν /παράγγελμα /οπισθοχώρησης
χωρίς /όπλο/για /αντεπίθεση /χωρίς/κουράγιο /για/καινούρια/πάλη
και /πάλι /με/τις /λέξεις /χάραξα /μια/έρημο

κι/όλη/τη /μέρα /έκλαιγα /στις /ρίζες σου /να /Σ ΑΝΑΣΤΗΣΩ

Διδάξου…

στο/ μονοπάτι /πίσω /από /είδωλα /με /φαγωμένα /πρόσωπα/και /ημερομηνίες/ο /ήχος των /βημάτων μας/ζυγιάζει /την/ ύπαρξη/ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΑΣ/ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΑΣ/στους/δρόμους του /κόσμου/ολημερίς/ και /στους /καθρέφτες /πολύ /κοντά /να /κάθεσαι /να /συντροφεύεις την ψυχή σου

παιδιά /όταν /ήμασταν /β ι ά ζ α μ ε /τα / δέντρα τώρα /τα /φρούτα /πωλούνται /σε /διάφορα μαγαζιά /κι /εμείς /περπατάμε

το /μετεωρολογικό /μεταδίδει /μοναξιά /και /αύριο /σ ολόκληρη/ τη /χώρα

ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΚΑΘΡΕΦΤΕΣ

φύτεψα/ βασιλικό/η /γειτόνισσα /είπε /ΦΥΤΕΨΤΕ/ΦΥΤΕΨΤΕ/ χρειαζόμαστε /φίλους βγήκα /στην αγορά /κι /αγόρασα /αγρολούλουδα /κι /ένα /πουλί

δύσκολοι /καιροί /για /το /γατάκι /μας /στο /σπίτι /μας /κανείς /δεν /πλέκει /φοράμε /όμως όλοι μας /πλεκτά /πουλόβερ

εκείνος /ο /περίπατος /ήταν /κοντά /στη /θάλασσα /τώρα /που /το /θυμάμαι /φτιάξαμε /δυο καράβια /που /βούλιαξαν /όμως /θυμήσου /το /καράβι /του /παιδιού /δίπλα /μας ΤΑΞΙΔΕΥΕ /ΤΑΞΙΔΕΥΕ /με /τη /σημαία /να /φαίνεται /μακριά /και /να /μικραίνει

το /μαχαίρι /δεν /κόβει /χωρίς /το /χέρι/ το /όπλο/οπισθοχωρεί/ όταν /η /σφαίρα/ φεύγει ΦΥΛΑΞΟΥ /ΑΠ /ΤΟ /ΣΤΟΧΟ ΣΟΥ

...την αλήθεια

θα /φύγω /είπες /κι /ύστερα /τίποτα /μα /ήσουν /εκεί /κι /η /μουσική /μπαινόβγαινε /σαν φίλος /που /από /καιρό /συνήθισε /το /σπίτι /σαν /συγγενής /που /νοιάστηκε /για /την /υγεία μας

κι /ήταν /όλα /ασάλευτα /ο /καναπές /που /κάθησες /το /ποτήρι /με /το /κρασί /το /πιάτο με /το /φαΐ σου
η /σάρκα σου /που /λιάζονταν/ -το καλοκαίρι -
τα /παπούτσια σου /που /βούλιαζαν /στα /φύλλα - το φθινόπωρο -
τα /χέρια σου /στις /τσέπες /του /παλτού /-το χειμώνα -
τα /μάτια σου /με /τ άνθη /της /αμυγδαλιάς /-την άνοιξη-

οι
λέξεις
κύκλωσαν
το
σπίτι
κι
οι
σιωπές

από /παντού/μπάζει /η/παρουσία σου
σάλεψες /μέσα μου/κι/ύστερα/τίποτα

αγοράστε
γι
απόψε
λίγα
δάκρυα
παίξε...

το /παιχνίδι /παιζόταν /με /δύο

/σ ένα /πατάρι /με /λίγο /φως /και /μικρό /κέρδος

κάποιος σκότωσε τα λουλούδια μπροστά στο παράθυρο

και στις ζωγραφιές των παιδιών

το /τραπέζι /στρωμένο /και /δεν /πεινάσαμε /το /νερό /στα /ποτήρια /και /δεν /διψάσαμε παίξαμε /με /την /αφή /και /τη /γελάσαμε /μεσημέρι /ώρα /δύο

κάποιος /κοιμήθηκε /κάποιος / μοιρολόγησε / τα /σκοτωμένα /λουλούδια /που /μύριζαν σκόνη /παπουτσιών /και /θρόιζαν /τον /ήχο /μηχανών

υπήρχαν εκεί νερά τρεχούμενα
στα σοκάκια
κι αρβύλες που χτυπούσαν την πέτρα
για να μετακινηθούν

άλογα που ελαφρύνονταν μεσοδρομίς
και τζιτζίκια κολλημένα στη μουριά
και στον ήλιο

έτσι παίζεται το παιχνίδι εκεί κάτω
χωρίς κουρτίνες

ώρα /πέντε /ξύπνησε / τράβηξε /το /μοχλό /και /γέλασε
κούρντισε /το /ρολόι /και /σιώπησε
τράβηξε /τα /λουλούδια /απ /το /παράθυρο /και /κοιτάξαμε /τ αντικρινά /μπετόν

τότε /το /είδαμε
σας /βεβαιώ /το /είδαμε /το /σκοτάδι
στην /πρώτη του/ προσπάθεια

...την ελπίδα

κι /αν /όλα /αυτά /τα /είδαμε /σε /καιρούς /περασμένους /κι /αν /βουλιάξαμε /και σωθήκαμε /τόσες /φορές

κι /αν /πάλι /τώρα /είναι /τότε /και /τότε /είναι /τώρα κι /αν /περαπατάμε /στεκάμενοι /και /στεκάμενοι /γερνάμε /κι /αν /οι /όχθες /αντέχουνε το /πες -πες /των /ποταμών κι /αν /πέφτουμε /στη /θάλασσα /χωρίς /κολύμπι /να /μας /έχουν /μάθει κι /αν /τα /δάχτυλα /ξετρύπωσαν /το /πανηγύρι /κι /αν /γκρέμισαν /τα /σπίτια μας /κι ερήμωσαν /κι /αν ε/ίχες /όνειρα /τόσο /κρυφά /που /ποτέ /δεν /είδες /κι /αν /η /αυγή βγήκε /θολή /κι /η /μέρα /γκρίζα /κι /αν /τα /στερνά /τα /δάκρυα /τα φύλλαξες /ζεστά

κι /αν /άντεξες /ή /δεν /άντεξες /κι /αν /πολέμησες /ή /δεν /πολέμησες /κι /αν /γέλασες /ή δε /γέλασες /κι /αν /ντράπηκες /ή /δεν /ντράπηκες /κι /αν /άκουσες /ή /δεν άκουσες /κι αν /είδες /ή /δεν /είδες /κι /αν /αγάπησες /ή /μίσησες /κι /αν /σκλαβώθηκες /ή /κυριάρχησες

ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ

ότι /έκανες /ή /δεν /έκανες /ότι /υπήρξε /ή /δεν /υπήρξε /ΜΗΝ ΤΟΥ ΤΟ ΠΕΙΣ /ειν /η /ψυχή του /ανάλαφρη /ας το /να /ζήσει /λίγο

περνάει /περνάει /η /μέλισσα

περνάει /το /καράβι;

μην /του /πεις /ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ, ΣΤΟΠ /εμπόλεμα /κράτη

μην /του /πεις /ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ, ΣΤΟΠ /χώρες /της /"δημοκρατίας"

μην /του /πεις /ΕΛΕΓΧΟΣ, ΣΤΟΠ, ΚΑΤΑΣΧΕΤΑΙ

πες του ΠΕΡΝΑΕΙ ΠΕΡΝΑΕΙ ΠΕΡΝΑΕΙ

…στο κέρδος ή το χάσιμο

θα έχουμε μια γάτα με λευκά σημάδια
κι ένα σκυλί να γνωρίζει τα βήματά μας από μακριά
θα έχουμε ένα τζάκι με παραμύθια και κόκκινα ξύλα
θα έχουμε λουλούδια φυτεμένα στο χώμα
και στα δέντρα πουλιά
θα φτιάχνουμε βραγιές και θα φυτεύουμε ντοματιές και φασολάκια

ξυπόλυτοι θα φοράμε καπέλο

.//.

ΗΧΗΤΙΚΑ

ήχος πρώτος ή
του όρθρου

με /λίγη /καλή /θέληση /η /συζήτηση / θα / είχε/ αρχίσει / ομαλά
χωρίς /πολλή / φαντασία / στο / κρύψιμο / των / στόχων
χωρίς /πολλά / άλογα / για /μεταφορά / πολεμοφοδίων
χάσαμε / πολλά / στον /προηγούμενο / πόλεμο
θα /στεκόμασταν /λίγο /εδώ /για /να /θαυμάσουμε /το /τοπίο

άνοιξε /η /θέα /τόσο /πολύ /στο /ανθρώπινο /μάτι
κάπως /έτσι
λίγο /αδιάφορα /θα /κοιτάζαμε /πότε /δεξιά /πότε /αριστερά
κάπως /έτσι
θα /αγγίζαμε /κι /η /αναπνοή /θα /ήταν /γοργή /απ /το /ανέβασμα

θα /προσπαθούσαμε /ν αναπνεύσουμε/ ήρεμα /κι όλο /θα /το /αναβάλλαμε

απομένει /λίγη/ ώρα /ακόμα /να /εκπλαγούμε /από /τη /λεπτότητα
της /συντροφιάς /που /πλησιάζει /με μαντήλια /πολύχρωμα /στο /κεφάλι
με /σάκους /πολύχρωμους /στη /ράχη /γεμάτους /με /τα /ρούχα / μας /
μ αυτά /που /μας /ντύνουν /για /να /ζήσουμε /αξιοπρεπώς

εδώ /είναι / η /φωλιά /θα /λέγαμε /ζεστή /ακόμα
από /τις /φωνές /των /παιδιών / και /το /μητρικό /γάλα
εδώ/ πιθανόν /να /κρύψαμε /τις /εκρηκτικές /ύλες
όταν /μας /καταδίωξαν /με /τα /σακατεμένα/ μουλάρια
ντροπή μας /φυσικά
κι /αν /δεν /είναι /αυτός /ο /στόχος/το / πολύ /πολύ

να /χάσουμε /κάτι /από /το /θέαμα

ΑΡΞΑΣΤΕ ΠΥΡ

η /μπάντα /του /δήμου /παρελαύνει

πίσω /με /βήμα/σταθερό /έρχονται /κατά /πάνω μας /κύματα /κύματα
οι /μυριάδες / των /χαμένων /κομματιών /της /αγκαλιάς μας

και
ξαφνικά
το
φως
τυφλώνει τα μάτια μας

καθώς /κοιτάζουμε /καθόλου /αδιάφορα / ούτε /δεξιά/ ούτε /αριστερά
το /ανοιχτό /τοπίο/ και /διαπιστώνουμε /ότι /είναι /το / ίδιο /φως / κι
ο /στόχος /ήταν/ πράγματι/ σωστός
επιπόλαια /κρυμμένος /με /στείρα / χόρτα

ακόμα /λίγο /και/ θα /χειροκροτούσαμε
μόνο/ από/ το/ φόβο/ του ήχου / σταματήσαμε

ήχος
δεύτερος

πίσω /από /κάθε/ λέξη /παραμόνευε /μια /εικόνα /που /δεν /μπορέσαμε
να /λησμονήσουμε
που /δεν /θελήσαμε /να / λησμονήσουμε

στην /όποια /κίνηση /τρεμοσβήνει /και /πεθαίνει/ με /ξέσκεπα /δόντια /η…

-ΜΗΝ ΠΕΙΣ Τ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ-

γυμνά /και /ξέσκεπα /τα /μάτια μας
γυμνά /και/ ξέσκεπα /τα /χέρια μας

κι αβάσταχτη/η /ηρεμία /της /γης /μέσα /στη /μουσική /των/αέρηδων
με/τις /θάλασσες /να /δίνουν /την/κίνηση /και /τα /βουνά /την/ένταση

σκύψε /να /σου /πω
έφυγε
η…

-ΜΗΝ ΠΕΙΣ Τ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ-

στην /αίθουσα /προβολών /η /ταινία /ανιαρή
φτηνή /συγκίνηση /και /πρόχειρες /λύσεις

η /ταξιθέτρια /οδήγησε /τις /ώρες μας /μ ένα /φακό
καθισμένα /πτώματα /βολεμένα /πτώματα

Γιατί γιαγιά έχεις τόσο μεγάλα μάτια;
για να βλέπω καλύτερα την…

-ΜΗΝ ΠΕΙΣ Τ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ-

το /απόγευμα /σερβίρουν /τσάι /με /λογής /βουτήματα
είναι /η /εποχή /της /ευπορίας

το /ρολόι /χτύπησε /είναι /καιρός
μη /με /φιλάς
περνάει
η…
-ΜΗΝ ΠΕΙΣ Τ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ-

ήχος τρίτος ή
των οδυρμών

χτύπησε /η /καμπάνα
χτύπησαν /χτύπησαν /τα /ντραμς
στις /υπόγειες /αίθουσες

χτύπησε/χτύπησε /χτύπησε /η /βροχή /στα /τζάμια /ανυπόμονα
και /έτρεξαν/έτρεξαν /ξεμαλλιάρηδες /χωρικοί

ξυπόλυτοι /έτρεξαν /εργάτες
ξεστηθωμένοι /έτρεξαν /έτρεξαν /επιχειρηματίες /και/υπάλληλοι
μισόγυμνες /με /μάτια /κόκκινα /έτρεξαν /έτρεξαν /έτρεξαν/ γυναίκες

φωνάζοντας /φωνή /αγριμιού /έτρεξαν /παιδιά
τρομαγμένα /έτρεξαν /έτρεξαν /τα /αγρίμια
και /πιο /πάνω /τα /πουλιά

ΚΑΤΙ ΠΕΘΑΝΕ ΚΑΠΟΥ
ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΕΘΑΝΕ ΚΑΠΟΥ

τα /ψάρια /σιωπούσαν /σοφά

ΧΕΙΜΩΝΑΣ

χειμώνας 1

ο /χειμώνας /θάναι /φέτος /πιο /βαρύς /έτσι /που /το /στολίσαμε /το /σπίτι μας
με /τόσο /πάγο
έξω /απ το /στενό /παράθυρο /θα /πέσουν /τα /πουλιά /που /έχασαν
το /διαβατήριο /για /τις /θερμές//χώρες

οι /κυνηγοί /θα /πάρουν /τη /θέση τους /για /τη /χαριστική /βολή
πιο /πέρα /στη /θάλασσα /τα /σαπιοκάραβα /θα /βολευτούν
στα/λιμάνια /ενώ /τα /μεγάλα /φορτηγά /θ ανοίγονται
για /να /μεταφέρουν /την /είδηση

άσπρο /τυρί /από /βουνοκορφές
πεπόνι /μυρωδάτο /από /άφραγα /μποστάνια /της /πεδιάδας
μαύρες /σπαστές /ελιές /παραθαλάσσιας /περιοχής

Το /περασμένο /καλοκαίρι /τις /νύχτες /στ αμπέλια /μεθούσαμε
με /τον /αέρα /κόντρα μας /ν αφαιρεί /τα/πρόσωπα

πορεία
πρόσω

ταχύτητα
ολοταχώς

οι /ψαράδες /ανοίγονταν /έριχναν /τα /δίχτυα /κάπνιζαν /και /περίμεναν
γνώριμες /φωνές /συντρόφευαν

το /φθινόπωρο /οι /αγαπητικοί /της /γης /τέντωναν /τα /μέλη τους
κουρασμένα /από /τις /θωπείες/τη /σπορά /και /τη /λαχανιασμένη /κραυγή

μα /ο /χειμώνας /θάναι /φέτος /πιο /βαρύς
στα /σύνορα /οι/τραυματίες /μεταφέρονται /σε /φορεία
κι /αφέθηκαν /οι /νεκροί /στο /εχθρικό /έδαφος

χειμώνας 2

μέσα /στην /κάμαρα/πεταμένα /εδώ /και κει /τα /ρούχα /των /ηθοποιών
που/πήραν /μέρος /στην /παράσταση /τα /προσωπεία /διατήρησαν
την /τελευταία /έκφραση
ένα/μαντήλι /στην /πόρτα /για /το /αντίο /της /αυτοκράτειρας

κι /η /πόρτα /κλειστή

ο /σκούφος /στο /πάτωμα /περηφάνια /σε /έκλειψη
τα /άδεια /παπούτσια /θα /μπορούσαν /να /οδηγούν
ο /ρόλος /της αυτοκράτειρας /θα/μπορούσε/να /είναι /μεγαλύτερος
τα /προσωπεία /θα/μπορούσαν /ν ' αλλάξουν /έκφραση
αν /ο /χειμώνας /σταματούσε /στα /σύνορα

πεταμένα /ρούχα /εδώ /και /κει /πάνω /σε /καρέκλες /και /κάτω
στο /πάτωμα

ζωντανός /άνθρωπος /δεν/χωράει/πια /εδώ/μέσα

χειμώνας 3

βιαστικοί /οι /πελάτες
βρομόκαιρος
ένα /ποτό

τα /μάτια /άδεια /το /στόμα /ανοιχτό /μα /μήτε /για /γέλιο /ή /κλάμα
ή /φωνή

ο /αέρας /σπρώχνει /την /πόρτα /κι /αυτή/του /αντιστέκεται

ήταν /ένα/καλύβι /στα /δυτικά/με /παπαρούνες /τριγύρω
με /χαμομήλια
κι /είχε/καλό /καιρό

ήταν /στην/ανατολή /ποτάμι /με /βατράχια/και /σκιά /από/ιτιές
κι /είχε /καλό /καιρό

ο
αέρας
σπάζει
την
πόρτα

μελετά /τα /ίχνη /της/βροχής /στην /πέτρα βρομότοπος

χειμώνας 4

ψηλά τα χέρια /το περίμενες και ήρθε /από την ίδια πόρτα
από την ίδια διεύθυνση
εξέτασε τα παγωμένα στολίδια /την ώρα πού το περίμενες
σ έγδυσε από μουσεία τέχνης /από δωμάτια και δρόμους
από δέντρα και πρόσωπα /από ηλικία και μέλλον

με κεφάλι γερτό /κι ανοιγμένο στήθος σε άφησε
απλά σα ΝΑ είπε "τι κάνετε/σα να είπε "ωραία μέρα,,

το περίμενες και ήρθε

χειμώνας 5

ο χειμώνας /θάναι /φέτος /πιο /βαρύς
απουσιάζουν /τα /πρόσωπα /όλο /και /πιο /πολύ
κι /ο/καιρός /που /κάτι /είχαμε/ να /πούμε /πέρασε
κι /ο /καιρός /που /κάτι /περιμέναμε /ν ακούσουμε
δεν /υπάρχει

απ τ ανοιχτό /παράθυρο /θα /δούμε /λύκους
να /ξεκοιλιάζουν /αρνιά
θα /οδύρεται /η /Μαρία /απλώνοντας
το /φουστάνι της/πάνω /απ τ απομεινάρια

μακριά /θα /φανεί /μια /σταγόνα /αίμα
και /το /στόλισμα /του σπιτιού /από /πάγο
θα /συμπληρωθεί

.//.

λέξεις

σώμα /φουσκωμένο /κίνηση /γοργή
πολύχρωμα /ρούχα
κεφάλια /που /επιπλέουν
πόδια /πού /σκοντάφτουν
μάτια /πού /βλέπουν /ένα /εκατοστό /μπροστά

μπετόν/μεταλλικός /αριθμός /ασανσέρ /αριθμημένος /όροφος
κλειδί /για /μία /πόρτα /με /αριθμό
έπιπλα /τηλέφωνο
σε
τηλε -
σκέπτομαι

σε
τηλε -
αγαπώ

σε
τηλε -
φιλώ

ζεστά /σώματα /καλοριφέρ
ασφάλεια /τράπεζα

οι
τηλε -
πόλεμοι /πόσο /βαρετοί
τηλε -
ταξίδια
σε
τηλε
χώρες
τηλεόραση
καλησπέρα σας /φίλοι μου /θα /σας /κρατήσουμε /ευχάριστη
συντροφιά

απ το παράθυρο
η /ίδια /πάντα /κακόγουστη /αφίσα

.//.

στολές - όπλα προτεταμένα — πως να πεις πως δεν το ξέρεις; — η μάνα πάνω στο ξεραμένο αίμα δεν ανοιγο­κλείνει τα βλέφαρα.

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΡΩΝΕ ΤΟ ΜΠΙΦΤΕΚΙ ΚΑΛΟΨΗΜΕΝΟ ΩΣ ΕΠΙ ΤΟ ΠΛΕΙΣΤΟΝ

ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΡΩΝΕ
τα μάτια των παιδιών με τις φουσκωμένες κοιλιές πνί­γονται στο ξεραμένο αίμα της μάνας

— μα τόσο μακριά πως μπορούμε να ξέρουμε; —
μέσα στο πηγάδι δεν υπάρχει υπνοδωμάτιο ούτε ύπνος. μέσα στο πηγάδι δεν υπάρχει σαλόνι ούτε ανάπαυση, οι σάρκες πηγαινοέρχονται πάνω στις εκρηκτικές ύλες. μόνο το πηγάδι επιζεί λίγο πιο πλατύ κάθε φορά είναι α­λήθεια.

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΒΟΥΛΙΑΖΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥΘΡΟΝΑ ΠΙΝΟΥΝ ΚΑΦΕ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΘΟΡΥΒΟΙ ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΑΝΑΠΑΓΟΝΤΑΙ
ο γείτονας ανάσκελα κρατά στα χέρια του το εσωτερι­κό της κοιλιάς του
τα σκυλιά με τεντωμένο το κεφάλι ψηλά θρηνολογούν αδιάκοπα

ΔΙΑΤΑΓΗ : ΝΑ ΜΕΙΩΘΕΙ 0 ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ.
ΟΙ ΦΩΤΟ-ΡΕΠΟΡΤΕΡΣ ΝΑ ΑΠΑΘΑΝΑΤΙΖΟΥΝ

—μα ακρίβυνε το χαρτί, πώς να ξέρουμε;—

Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟ ΠΑΛΙΚΑΡΙ/ ΚΙΝΗΣΕ ΛΕΕΙ ΝΑ ΒΡΕΙ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΟΥ/ ΚΑΙ ΠΕΡΠΑΤΟΥΣΕ ΚΑΙ ΠΗΓΑΙΝΕ/ ΠΕΡΝΟΥΣΕ ΚΑΜΠΟΥΣ ΚΑΙ ΒΟΥΝΑ / ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΕ/ ΚΑΘΙΣΕ ΝΑ ΞΑΠΟΣΤΑΣΕΙ ΚΟΝΤΑ Σ ΕΝΑ ΡΥΑΚΙ / ΔΡΟΣΙΣΤΗΚΕ / ΚΙ ΕΒΓΑΛΕ ΝΑ ΦΑΕΙ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΙ ΨΩΜΙ / ΟΠΟΥ ΝΑ ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΕΝΑΣ ΓΕΡΟΣ /ΑΔΥΝΑΜΟΣ ΚΑΙ ΚΟΥΡΕΛΗΣ /- ΔΩΣΕ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ ΚΑΤΙ ΝΑ ΦΑΩ / ΔΕΝ ΜΕ ΚΡΑΤΟΥΝ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ /- ΠΑΡΕ ΓΕΡΟΝΤΑ / ΕΓΩ ΜΠΟΡΩ Ν ΑΝΤΕΞΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ /- ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΠΑΛΙΚΑΡΙ ΜΟΥ / ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕΣ / ΠΕΣ ΤΡΕΙΣ ΕΥΧΕΣ ΚΑΙ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ…

ανάσα, ανάσα τους έφυγε η ζωή κηρύχτηκαν άχρη­στοι καλούνται επειγόντως τα πουλιά τα σαρκοφάγα

ΟΙ ΚΟΠΕΛΕΣ ΓΛΥΚΟΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ
ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙΡΟΣ

αχ, τα μάτια, τα μαλλιά της κόρης τρεις μέρες άθαφτα

νύχτα, νύχτα

—πώς να συνηθίσεις το σκοτάδι;—
να στρώσουμε τα κρεβάτια μας για να ονειρευτούμε

.//.

ήτανε, λέει, ένας μαύρος πίνακας ορθός καταμεσής στη θάλασσα, δράκους γεμάτος, φίδια πολυκέφαλα που εκτόξευαν φωτιά και σίδερο, νάνους αγαθούς γεμάτος, σε δόντια θεριών, και μάτια σπαρμένος, τρομαγμένα μά­τια, χέρια, αμέτρητα χέρια πού έσφιγγαν μαστίγια και χειροβομβίδες, δάχτυλα καρφωμένα στη σκανδάλη, κι ολομεσής στον πίνακα το μάτι, το αλάθητο μάτι στο σκόπευτρο και μία θάλασσα ήτανε λέει σπασμένα παι­χνίδια, μια σκιά στην παραλία μετρούσε κι υπολόγιζε.

ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΓΥΑΛΙΝΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ / ΜΑΖΕΥΑΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ / ΜΕ ΠΡΟΣΟΧΗ ΧΩΝΑΜΕ ΑΠΟ ΕΝΑ ΣΦΟΥΓΓΑΡΙ ΣΤΑ ΜΙΚΡΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ/ ΚΙ ΑΥΤΑ / ΛΕΕΙ / ΓΕΛΩΝΤΑΣ ΡΙΧΝΟΝΤΑΝ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ / ΟΡΘΩΝΟΝΤΑΝ / ΚΟΙΤΑΖΑΝ ΤΟΝ ΠΙΝΑΚΑ ΚΙ ΕΣΒΗΝΑΝ / ΚΙ ΕΣΒΗΝΑΝ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΛΜΟΥΣΑΜΕ / ΓΙΑΤΙ ΚΛΕΙΝΑΜΕ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΤΑ ΜΑΤΙΑ / ΕΧΩΝΑΝ ΤΑ ΛΕΠΤΑ ΔΑΧΤΥΛΑ ΣΤΗΝ ΠΑΧΙΑ ΣΚΟΝΗ / ΚΙ ΑΧΝΟΣΧΕΔΙΑΖΑΝ / ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΞΗΜΕΡΩΣΕΙ ΑΧΝΟΣΧΕΔΙΑΖΑΝ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ, ΠΛΕΓΜΕΝΑ ΔΑΧΤΥΛΑ / ΑΠΛΕΣ ΤΡΥΦΕΡΕΣ ΛΕΞΕΙΣ.

μα πότε, μα πότε έμαθαν τόσο όμορφα να σχεδιάζουν;
έτσι βαρύ έτσι σκληρό έτσι ίδιο θα ξαναρθεί το ξύ­πνημα;

Εξώφυλλο, Παντελής Κορακάκης